Woke up at 10. Ate Breakfast. Used the Computer. Went to Jollibee for lunch. Went home. Used the computer. Power outage. Played Guitar. Used the computer. Did Physics. Ate Dinner. Did another poem for Filipino, while using the computer.
And here's my filipino poem.
Silaw
Hindi niya makita ang mga bituin sa langit
May masmaliwanag sa kanyang buhay
Hindi niya kailangan
May sarili siyang ilaw at ako’y nasisilaw
Ngumingiti ang buwan
Tumatawa ang mga planeta
Lahat na nakakakita nito ay nakikisaya
Nakikikanta at nakikisayaw
Hindi niya pinapansin
Takip ang kanyang mata
Ang nakikita lang niya ay araw at dilim
“Sa araw lang may liwanag” lagi niyang sinasabi
“Sa araw lang. Sa araw lang”
At ako’y nalulungkot
Alam ko’y naroon ang mga tala
Alam ko’y alam rin niya
Sana’y makita niya
Sana’y matandaan niya
Sana’y muling matuklasan niya
Ang kagandahan ng gabi at ng kalawakan
Hindi niya makita ang mga bituin sa langit
May masmaliwanag sa kanyang buhay
Hindi niya kailangan
May sarili siyang ilaw at ako’y nasisilaw
Ngumingiti ang buwan
Tumatawa ang mga planeta
Lahat na nakakakita nito ay nakikisaya
Nakikikanta at nakikisayaw
Hindi niya pinapansin
Takip ang kanyang mata
Ang nakikita lang niya ay araw at dilim
“Sa araw lang may liwanag” lagi niyang sinasabi
“Sa araw lang. Sa araw lang”
At ako’y nalulungkot
Alam ko’y naroon ang mga tala
Alam ko’y alam rin niya
Sana’y makita niya
Sana’y matandaan niya
Sana’y muling matuklasan niya
Ang kagandahan ng gabi at ng kalawakan
No comments:
Post a Comment